၄၆။ ေ႐ႊျပည္အရိ႒။ နန္းဌာနတြင္။ နရပတိ။ သီဝိေ႐ႊေမွာက္။ ေရာဂါေရာက္ေသာ္။ ခ်စ္ ေၾကာက္မ်ားထူ။ စိတ္လက္ပူ၍႕။ ျပည္သူျပည္သား။ ဉာဏ္သြားအေလ်ာက္။ ေတြး ေထာက္နိမိတ္။ အတိတ္ပုံစံ။ နာခံစဥ္းစား။ ႐ႈၾကျငားလည္း။ ဘုရားပုထိုး။ အခိုးမစည္။ မ်က္ရည္မယို။ ႐ွစ္လုံးၿဂိဳဟ္တို႔။ နဂိုလမ္းေၾကာင္း။ မေစာင္းမတိမ္း။ မယိမ္းမတိုက္။ မခိုက္ လမ္း႐ိုး။ ေ႐ွ႕တိုးေနာက္သြား။ က်ားသုိ႔ျခေသၤ့။ မေ႐ြ႕တုံပဲး။ အၿမဲးမေန။ သြားေထြအမွန္။ တမ္းခြန္မျပ။ ခိုးမထတည့္။ ေနကႏွစ္စင္း။ လမင္းဓဇ။ ယကၡကိုယ္ထင္။ ေကာင္းကင္ မႈိင္းေဝ။ မုန္တိုင္းေလႏွင့္။ ျမစ္ေရညာစီး။ ေျမႀကီးေတာင္ထြတ္။ နတ္သၼီးကမ္း။ အက္ျခမ္း ၿပိဳကြဲး။ ေက်ာက္ခဲမိုးပ်ံ။ ေျပာင္းစံေက်ာက္တည္။ ျမတ္ေရာင္ျခည္ႏွင့္။ နတ္ခ်ည္လြင့္ဟန္။ မျပန္ ေနရိပ္။ ဇမၺဴဒိပ္ကို။ တံဆိပ္ထပ္မြန္း။ နိမိတ္ကြ်န္းဟု။ တိတ္ညႊန္းေသာ္လည္း။ မေျမာက္မျမင္။ ႐ွိၾကလွ်င္တည့္။ လူတြင္ဖမ္း႐ိုး။ နရစိုးႏွင့္။ နတ္ဆိုးယကၡ။ ဘူမေဒဝါ။ ၿပိတၱာတေစၦ။ ဖမ္းေလသေလာ။ ႐ွမ္းေယာမ်ဳိးျခား။ သမားလူယုတ္။ စုန္းႏွင့္ဖုတ္တို႔။ မ်က္ ၾကဳတ္ကိုးတန္။ ၿငိဳးထားရန္ေၾကာင့္။ စိတ္မာန္အလိုက္။ ေျမ၌နံ႐ုပ္။ ႏွံျမွဳပ္ျပဳစား။ ေလသ လားဟု။ ဘုရားနတ္ဝင္။ ေဗဒင္႐ုပ္ပုံ။ ေမးရာတုံသည္။ ။ေ႐ႊဘုံနန္းသူ ပူပန္ တည္း။
