၄။ မဟာသုဂတ၊ တုမရသား၊ က်မ္းလွေ႐ႊစာ၊ ဤလကၤာႏႈိက္၊ ေသခ်ာခ်က္မွန္၊ ေျခာက္ပုိင္းကန္၏့၊ လက္မြန္အစ၊ လကၤာ့နိဒါန္း၊ ျပညႊန္းသ႐ုပ္၊ အက်ဥ္းခ်ဳပ္ႏွင့္၊ ပစၥပၸန္ဝတၳဳ၊ မွတ္ျပဳေခၚေထြ၊ သႏၱိေကမည္မွန္း၊ ဇာတ္နိဒါန္းဟု၊ အခဏ္းပထမ၊ ဦးစြာ ျပလ်က္၊ ဒုတိယမွာ၊ မဟာသမၼတ၊ မင္းကစဥ္လတ္၊ မ်ဳိးေနနတ္တို႔၊ သိဒၶတ္ဘုန္းေခါင္၊ ေလာင္းေတာ္ေအာင္လွ်င္၊ ျပည္ေထာင္တုိင္းျပဳ၊ စတုဝီသ၊ မင္းထိုမွ်ႏွင့္၊ ရာဇ ရာဇာ၊ မဟာႏြယ္စင္၊ တန္းဆာဆင္သား၊ ရာဇဝင္ခဏ္း၊ တတန္းေနာက္ေသာ္၊ ေလာင္းေတာ္ မဃ၊ မင္းေဒဝလွ်င္၊ ဌာနေအာင္ခ်ာ၊ မိထိလာသုိ႔၊ ဗိုလ္ပါလုံးရင္း၊ မ်ားသင္းပင္းႏွင့္၊ မႂကြင္းစုံညီ၊ ႂကြခ်ီၿခိမ့္မႊန္း၊ ၿမိဳ႕ေျပာင္းခဏ္းက၊ ထီးနန္းအသစ္၊ စနစ္ေတာင္တာ၊ ယူဇ နာပုံခ်၊ ၿမိဳ႕ျပက်ဳံးေျမာင္း၊ အေပါင္းစုံစြာ၊ အဂၤါမခ်ဳိ႕၊ ေတာင့္ႏွယ္မို႔ေအာင္၊ နန္းၿမိဳ႕တည္ ခဏ္း၊ ေရသြန္းအစဥ္၊ သဖန္းပ်ဥ္ထက္၊ ဘြဲ႕ယွဥ္စံကာ၊ မင္းတံထြာျဖင့္၊ မုဒၶါဘိေသက၊ ရာဇေမာ္ကြန္း၊ ျဗဟၼာသြန္းသား၊ ကြ်န္းလုံးေက်ာ္ထိတ္၊ ေအာင္နိမိတ္ႏွင့္၊ ဘိသိက္ ေတာ္ခဏ္း၊ နန္းသိမ္းခဏ္းပါ၊ ထူးဆန္းႀကီးက်ယ္၊ တင့္တယ္ထိန္ဝင္း၊ မင္းခမ္းက်င္း လ်က္၊ ရွစင္းပစၥဴ၊ ဘြင့္လွစ္ထူ၍႕၊ နတ္တူအသြင္၊ တုမျမင္ေအာင္၊ ေ႐ႊပလႅင္ပ်ံ၊ ျခေသၤ့ခံထက္၊ ထြက္စံတုံေရွာင္း၊ ၿခိမ့္ၿခိမ့္ေညာင္းတိ၊ ထီးေဆာင္းမဂၤလာ၊ မဟာဥကင္ ေတာ္ဖြင့္၊ တခဏ္းဆင့္ၿပီး၊ မင္းက်င့္ဓမၼ၊ ပိုင္းျခားျပသား၊ ရာဇစရိယ၊ ခဏ္းလွတျဖာ၊ ေတဇာရွိန္ၿဖိဳး၊ ဘိသိက္က်ဳိးျဖင့္၊ တန္းခိုးတုန္ခ်ဲ႕၊ ဘုန္းေတာ္ဘြဲ႕ဟု၊ တုမဲ့အံ့ဘြယ္၊ တခဏ္းျခယ္မွ၊ ခဏ္းငယ္နဝ၊ ကိုးခ်က္ျပသား၊ ေလာကဟိတ၊ စရိယဟု၊ ပထမခဏ္း ႀကီး၊ တကန္႔သီး၍႕၊ ဝွဲၿခီးသံလႈိင္း၊ လက္မြန္ပိုင္းသည္။ ။ ထုပ္သိုင္းေ႐ႊႏြယ္ ေ႐ႊ ႀကိဳးတည္း။
မဟာသုတကာရီ မဃေဒဝလကၤာသစ္ (၃)
၃။ မဟာဝိဇယ၊ အတုလလွ်င္၊ ဆုငွသာသနာ၊ ေနာင္ဘို႔တာဟု၊ ခါခါဘန္ေခါက္၊ ျပန္ ျပန္ေရာက္၍႕၊ ထိုေလာက္ခိုင္က်ည္၊ တည္စိမ့္ရည္တိုင္း၊ ၾကည္သရာေယာင္၊ ေတဇာ ေျပာင္လ်က္၊ ဘုန္းေရာင္ေနလွ်ံ၊ ေက်ာက္မ်က္ပ်ံႏွင့္၊ ဆင္ပ်ံနတ္စက္၊ သိၾကားဆက္၍႕၊ လက္နက္ရိႏၵမာ၊ စၾကာနတ္သုိင္း၊ အာဏာခိုင္းသား၊ မြန္တိုင္းရာဇာ၊ ျမန္မာေနနတ္၊ မ်ဳိးမႏၶာတ္တို႔၊ ျပသာဒ္နန္းျမင့္၊ စံတင့္သေရ၊ မင္းပြဲးေခြ်လ်က္၊ ေ႐ႊေျမသထုံ၊ သုဝဏ္ ဘုံႏွင့္၊ စက္စုံၿဖိဳးသစ္၊ သေရေခတ္မွ၊ ညာျမစ္ဝဲးယား၊ ဆန္ခဲ့လာ၍႕၊ ရတနာပုံ၊ ေန႐ုံ ဓိပတိ၊ မန္းဂိရိႏႈိက္၊ အာဒိကမၼိက္၊ ဗ်ာဒိတ္သိုက္ရ၊ နန္းတည္စသား၊ ပၪၥမသဂၤါယနာ တင္၊ ဘုရင္မင္းဖ်ား၊ မင္းတရား၏့၊ ထင္ရွားစဥ္ခါ၊ ဤလကၤာကို၊ ဦးစြာပထမ၊ ေရးစီစ လည္း၊ စာခ်စာပို႔၊ ကိစၥတို႔ျဖင့္၊ ဆုံးသုိ႔မေရာက္၊ ထို႔ေနာက္တေဘာ္၊ သားေတာ္ေနျမစ္၊ ခုႏွစ္ႏွစ္လုံး၊ ဘုန္းသစ္ထိန္ညီး၊ ထြန္းခဲ့ၿပီးမွ၊ ကြ်န္းႀကီးဗိလပ္၊ နန္းရပ္ဗိမာန္၊ လန္ဒန္ သဂႌ၊ စုိးစံမွီသည့္၊ ဧကရီျမတ္၊ မိဘုန္းနတ္လွ်င္၊ ျမန္ရဌ္ေဇယ်ဳံ၊ မန္းေ႐ႊဘုံကို၊ စုိးၿခဳံ ပိုင္းျခား၊ ဆဲ့ငါးႏွစ္မွ်၊ ထိုကာလလည္း၊ ဗုဒၶကိစၥ၊ ဓမၼေဒသနာ၊ အားႀကီးစြာေၾကာင့္၊ ေနဝါတိမ္အုပ္၊ မေပၚငုပ္သို႔ ၊ျမဳပ္၍႕ေနၿပီး ၊ေပ်ာက္လုနီးလ်က္၊ ဘုန္းမီးေနလ၊ တုိက္လုံး ပသား၊ သတၱမဘုရား၊ သားေတာ္ဘုန္းထက္၊ ႐ုံးစိန္စက္ႏွင့္၊ ဧဒြက္ဘုရင္၊ ေစာနတ္ သွ်င္လွ်င္၊ ဥကင္ဘြင့္ေျမာက္၊ သုံးႏွစ္ေလာက္မွ၊ ေအာက္ေမ့ျပန္မိ၊ သတိရရ၊ နတ္ ေဆာ္မသို႔၊ လက္စမငုပ္၊ ကြယ္မျမဳပ္ဘဲး၊ သိမ္းအုပ္ၿပီးဆုံး၊ ကမၸတ္ဖုံးလ်က္၊ နိဂုံး ေရာက္ေအာင္၊ ဘုန္းေတာ္ေဆာင္၍႕၊ စာေစာင္ေ႐ႊတုံး၊ တိုင္းသုံးထိုက္ေလ်ာ္၊ ထြန္း လင္းေပၚသည္။ ။ ဘုန္းေတာ္ေနႏွင့္ ၿပိဳင္လ်ဥ္းတည္း။
Subscribe to:
Posts (Atom)
