မဟာသုတကာရီ မဃေဒဝလကၤာသစ္ (၃)

၃။ မဟာဝိဇယ၊ အတုလလွ်င္၊ ဆုငွသာသနာ၊ ေနာင္ဘို႔တာဟု၊ ခါခါဘန္ေခါက္၊ ျပန္ ျပန္ေရာက္၍႕၊ ထိုေလာက္ခိုင္က်ည္၊ တည္စိမ့္ရည္တိုင္း၊ ၾကည္သရာေယာင္၊ ေတဇာ ေျပာင္လ်က္၊ ဘုန္းေရာင္ေနလွ်ံ၊ ေက်ာက္မ်က္ပ်ံႏွင့္၊ ဆင္ပ်ံနတ္စက္၊ သိၾကားဆက္၍႕၊ လက္နက္ရိႏၵမာ၊ စၾကာနတ္သုိင္း၊ အာဏာခိုင္းသား၊ မြန္တိုင္းရာဇာ၊ ျမန္မာေနနတ္၊ မ်ဳိးမႏၶာတ္တို႔၊ ျပသာဒ္နန္းျမင့္၊ စံတင့္သေရ၊ မင္းပြဲးေခြ်လ်က္၊ ေ႐ႊေျမသထုံ၊ သုဝဏ္ ဘုံႏွင့္၊ စက္စုံၿဖိဳးသစ္၊ သေရေခတ္မွ၊ ညာျမစ္ဝဲးယား၊ ဆန္ခဲ့လာ၍႕၊ ရတနာပုံ၊ ေန႐ုံ ဓိပတိ၊ မန္းဂိရိႏႈိက္၊ အာဒိကမၼိက္၊ ဗ်ာဒိတ္သိုက္ရ၊ နန္းတည္စသား၊ ပၪၥမသဂၤါယနာ တင္၊ ဘုရင္မင္းဖ်ား၊ မင္းတရား၏့၊ ထင္ရွားစဥ္ခါ၊ ဤလကၤာကို၊ ဦးစြာပထမ၊ ေရးစီစ လည္း၊ စာခ်စာပို႔၊ ကိစၥတို႔ျဖင့္၊ ဆုံးသုိ႔မေရာက္၊ ထို႔ေနာက္တေဘာ္၊ သားေတာ္ေနျမစ္၊ ခုႏွစ္ႏွစ္လုံး၊ ဘုန္းသစ္ထိန္ညီး၊ ထြန္းခဲ့ၿပီးမွ၊ ကြ်န္းႀကီးဗိလပ္၊ နန္းရပ္ဗိမာန္၊ လန္ဒန္ သဂႌ၊ စုိးစံမွီသည့္၊ ဧကရီျမတ္၊ မိဘုန္းနတ္လွ်င္၊ ျမန္ရဌ္ေဇယ်ဳံ၊ မန္းေ႐ႊဘုံကို၊ စုိးၿခဳံ ပိုင္းျခား၊ ဆဲ့ငါးႏွစ္မွ်၊ ထိုကာလလည္း၊ ဗုဒၶကိစၥ၊ ဓမၼေဒသနာ၊ အားႀကီးစြာေၾကာင့္၊ ေနဝါတိမ္အုပ္၊ မေပၚငုပ္သို႔ ၊ျမဳပ္၍႕ေနၿပီး ၊ေပ်ာက္လုနီးလ်က္၊ ဘုန္းမီးေနလ၊ တုိက္လုံး ပသား၊ သတၱမဘုရား၊ သားေတာ္ဘုန္းထက္၊ ႐ုံးစိန္စက္ႏွင့္၊ ဧဒြက္ဘုရင္၊ ေစာနတ္ သွ်င္လွ်င္၊ ဥကင္ဘြင့္ေျမာက္၊ သုံးႏွစ္ေလာက္မွ၊ ေအာက္ေမ့ျပန္မိ၊ သတိရရ၊ နတ္ ေဆာ္မသို႔၊ လက္စမငုပ္၊ ကြယ္မျမဳပ္ဘဲး၊ သိမ္းအုပ္ၿပီးဆုံး၊ ကမၸတ္ဖုံးလ်က္၊ နိဂုံး ေရာက္ေအာင္၊ ဘုန္းေတာ္ေဆာင္၍႕၊ စာေစာင္ေ႐ႊတုံး၊ တိုင္းသုံးထိုက္ေလ်ာ္၊ ထြန္း လင္းေပၚသည္။     ။ ဘုန္းေတာ္ေနႏွင့္ ၿပိဳင္လ်ဥ္းတည္း။